Sporządzanie sprawozdania finansowego w czasie COVID-19

Epidemia COVID-19 w Polsce wpłynęła nie tylko na przedłużenie terminów składania sprawozdań finansowych, ale także na ujawnienie w sprawozdaniach tych wpływu epidemię COVID -19 na sytuację majątkową i finansową przedsiębiorstw.

W tym trudnym, okresie jeszcze bardziej niezmiernie ważne jest określenie przez kierownika jednostki zdolności do kontynuacji działalności gospodarczej. Kierownik jednostki powinien wziąć pod uwagę m.in. okoliczności związane z epidemią, przy uwzględnieniu charakteru prowadzonej przez jednostkę działalności: zakazy przemieszczania się i podróżowania, i inne ograniczenia, a także pomoc i wsparcie rządowe, potencjalne źródła finansowania zastępczego,  sytuację dostawców i odbiorców oraz  jej wpływ na przewidywaną rentowność czy kontynuację dostaw i usług. Powinien rozważyć czy zachowana będzie wystarczająca płynność zapewniająca wywiązywanie się jednostki z zobowiązań w terminie, gdy staną się one wymagalne oraz czy zachodzi potrzeba podjęcia działań restukturyzacyjnych. Należy zwrócić uwagę, że nie stanowi przeszkody do uznania, że działalność jednostki będzie kontynuowana w przypadku otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego (art. 29 ust. 3 ustawy o rachunkowości).

Po przeprowadzeniu analizy i przyjęciu założenia kontynuacji działalności przez jednostkę w dającej się przewidzieć przyszłości w niezmniejszonym istotnie zakresie, bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, kierownik jednostki przedstawia odpowiednie ujawnienia w sprawozdaniu finansowym w informacji dodatkowej. W e- sprawozdaniu finansowym we wprowadzeniu (zgodnie z załącznikiem do ustawy nr 1, 5 i 6) albo w informacji ogólnej (zgodnie z załącznikiem do ustawy nr 4) kierownik jednostki potwierdza (wyrazem TAK) założenie kontynuowania działalności gospodarczej przez jednostkę. Natomiast opis wpływu skutków epidemii (jako istotnej dostępnej informacji na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego) kierownik jednostki ujawnia – w formie szczegółowego wyjaśnienia – w dodatkowych informacjach i objaśnieniach.

W przeciwnym przypadku, jeżeli przyjęcie założenia kontynuacji działalności – w ocenie kierownika jednostki – nie jest zasadne, wówczas sporządza się sprawozdanie finansowe zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 29 i  art. 36 ust. 3 ustawy o rachunkowości. Niemożność przyjęcia założenia kontynuacji działalności kierownik jednostki ujawnia również w sprawozdaniu finansowym w informacji dodatkowej. Samo wystąpienie stanu epidemii nie może być podstawą do automatycznego zastosowania art. 29 ustawy.

Sporządzenie sprawozdania finansowego, w przypadku gdy dzień bilansowy przypadł w okresie przed ogłoszeniem stanu epidemii COVID-19 (np. 31.12.2019r.), a data sporządzenia sprawozdania finansowego przypada na okres epidemii.

Ustawa o rachunkowości w art. 54 ust. 1 nakazuje, aby w sprawozdaniu finansowym uwzględnić tzw. zdarzenia po dniu bilansowym, czyli wszystkie istotne zdarzenia dotyczące jednostki, które nastąpiły po dniu bilansowym do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego (por. KSR 7 pkt. 6.1. – 6.7.).

Ze względu na wpływ na sprawozdanie finansowe, zdarzenia te dzieli się na:
a) dostarczające dowodów na istnienie określonego stanu na dzień bilansowy (np. 31.12.2019 r.) – zdarzenia korygujące,
b) wskazujące na stan zaistniały po dniu bilansowym (po dniu 31.12.2019 r.) – zdarzenia niekorygujące.

Biorąc pod uwagę, że działania podejmowane przez poszczególne państwa, jak i sektor prywatny w odpowiedzi na epidemię nastąpiły po dniu 31 grudnia 2019 r. (w Polsce wprowadzenie stanu epidemii  nastąpiło w marcu 2020 r.), skutki epidemii COVID-19, przy założeniu, że dniem bilansowym był dzień 31.12.2019 r., są przykładem zdarzeń niekorygujących. Jednostka otrzymała bowiem informacje na temat zdarzeń wpływających na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy związanych z epidemią, które zaistniały po dniu bilansowym. 

Jeżeli informacje na temat ewentualnych skutków epidemii mogą być istotne dla użytkowników rocznego sprawozdania finansowego, wówczas w dodatkowych informacjach i objaśnieniach, zgodnie z ust. 6 pkt 2 (załącznika nr 1 ustawy  o rachunkowości) jednostka podaje lub aktualizuje już wykazane informacje lub ujawnia dla każdej kategorii (typu) zdarzeń informacje o:
a) rodzaju zdarzenia,
b) szacunkowej kwocie jego skutków finansowych lub stwierdza, że szacunek taki jest praktycznie niewykonalny. (por. KSR 7 pkt 6.6.)

W tym przypadku jednostka nie aktualizuje wartości szacunkowych w księgach rachunkowych roku obrotowego, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe. Ewentualne zmiany wartości szacunkowych, wywołane skutkami epidemii COVID-19 ujmuje się w księgach rachunkowych roku bieżącego (por. KSR 7 pkt. 4.4.). Przykładowo przedmiotem szacunków mogą być: okresy użytkowania podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; należności, których ściągalność jest wątpliwa; rezerwy na zobowiązania i traktowane na równi z nimi bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, np. rezerwy na świadczenia pracownicze, rezerwy na straty z tytułu transakcji gospodarczych w toku.

Przykładami zdarzeń niekorygujących, które wymagają ujawnienia w przypadku istotnego ich wpływu na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy (o ile oszacowanie potencjalnego wpływu jest praktycznie wykonalne) mogą być w szczególności: złamanie warunków umów kredytowych, plany kierownictwa zaniechania pewnej działalności czy przeprowadzenia istotnej restrukturyzacji, istotne faktyczne lub spodziewane spadki sprzedaży lub zyskowności po dniu bilansowym, zwolnienia pracownicze, istotny spadek wartości godziwej utrzymywanych inwestycji,  nienaturalnie i wyjątkowo wysokie zmiany cen aktywów, kursów wymiany walut obcych lub stóp procentowych, mających związek z działalnością jednostki po dniu bilansowym.

Reasumując, w przypadku gdy dzień bilansowy przypadł w okresie przed ogłoszeniem stanu epidemii COVID-19 (np. 31.12.2019 r.), a data sporządzenia sprawozdania finansowego przypada już w okresie epidemii, jej skutki są zdarzeniami zaklasyfikowanymi do zdarzeń niekorygujących sprawozdanie finansowe,  ujawnianych w dodatkowych informacjach i objaśnieniach.

Sporządzenie sprawozdania finansowego, w przypadku gdy dzień bilansowy przypadł na okres epidemii COVID-19 (np. 31.03.2020 r.)

Zdarzenia po dniu bilansowym

Skutki gospodarcze epidemii COVID-19, przy założeniu, że dniem bilansowym był dzień 31.03.2020 r., mogą mieć zarówno charakter zdarzeń korygujących, jak i niekorygujących sprawozdanie finansowe (patrz pkt II.2. niniejszego opracowania).
Jeżeli zatem jednostka uzna, iż skutek epidemii jest zdarzeniem korygującym, wówczas konieczna będzie weryfikacja wartości, w tym szacunkowych (przykłady wartości szacunkowych wymieniono w pkt. II.2. niniejszego opracowania), najpóźniej na dzień bilansowy i aktualizacja tych wartości w księgach rachunkowych roku obrotowego, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe, a także odpowiednich pozycji aktywów lub pasywów bilansu  (por. art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości). Przykładami zdarzeń korygujących w tym przypadku mogą być: korekta przychodów ze sprzedaży wykazanych w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym jednostki za rok obrotowy, wynikająca zarówno ze zmian kwot faktur, jak i anulowania sprzedaży; uzyskanie informacji o tym, że na dzień bilansowy wartość składnika aktywów na skutek utraty wartości była niższa od wykazanej w księgach rachunkowych jednostki.

Jeżeli jednostka uzna, iż dany skutek epidemii ma charakter zdarzenia niekorygującego i jest istotny dla interesariuszy sprawozdania finansowego, to wymaga on ujawnienia w dodatkowych informacjach i objaśnieniach (patrz pkt II.2. niniejszego opracowania).

Reasumując, w przypadku gdy dzień bilansowy przypadł na okres epidemii COVID-19, zdarzenia po dniu bilansowym, będące skutkami epidemii, mogą mieć zarówno charakter zdarzeń korygujących, jak i niekorygujących sprawozdanie finansowe. Zdarzenia te będą wymagały oceny kierownika jednostki, aby prawidłowo i rzetelnie ustalić w jakim zakresie powinny one zostać przedstawione w bieżącym okresie sprawozdawczym. Kierownik jednostki powinien dokonać ostatecznej oceny i klasyfikacji tych zdarzeń, co wpłynie na  wycenę i prezentację lub ujawnienia w sprawozdaniu finansowym.

Masz pytania dotyczące rachunkowości lub prawa podatkowego?
Potrzebujesz pomocy prawnej?

Wypełnij formularz kontaktowy

i skontaktuj się z nami

    Jaka usługa Cię interesuje?
    Jak możemy się z tobą skontaktować?

    Powiązane wpisy

    Amortyzacja podatkowa i księgowa środków trwałych. Stawki i metody amortyzacji środków trwałych.

    Często, podczas wykonywania przez nas zleceń, pojawia się problem dotyczący nieprawidłowych stawek i metod amortyzacji podatkowej. Jest to spowodowane próbą...

    Jakie obszary obejmuje badanie sprawozdania finansowego i jak ono przebiega?

    Ustawa o rachunkowości oraz o biegłych rewidentach, posługują się pojęciem badanie sprawozdania finansowego lecz w zasadzie, sama czynność rewizji finansowej,...

    Kiedy szukać biegłego i zawrzeć umowę?

    Obowiązek ustawowego przeprowadzenia badania sprawozdania finansowego wiąże się z wieloma wątpliwościami. Naturalnym jest, że przedsiębiorcy mają wiele pytań odnośnie audytu,...