Według doniesień z Ministerstwa Finansów, trwają w nim prace nad wprowadzeniem tzw. exit tax do polskiego porządku prawnego.
W celu wprowadzenia podatku opracowywany jest projekt ustawy o zmianie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw.
Pomimo zapowiedzi Ministerstwa Finansów o zamiarze przedstawienia pierwszych koncepcji w tym zakresie na początku maja tego roku, na stronach Rządowego Centrum Legislacji wciąż nie opublikowano projektu ustawy.
Czym jest exit tax?
Exit tax to podatek od niezrealizowanych zysków nakładany w sytuacji, gdy podatnik decyduje się zmienić miejsce zamieszkania lub siedzibę na państwo członkowskie lub państwo trzecie, czyli zmianie ulega nieograniczony obowiązek podatkowy podatnika.
Powodem nakładania exit tax jest poszerzenie przez państwa członkowskie podstawy opodatkowania w podatkach bezpośrednich i zwalczanie unikania opodatkowania.
Standardowo podatek nakładany jest zwykle, gdy zyski kapitałowe są realizowane. Gdy podatnik decyduje się przenieść swoje miejsce zamieszkania tudzież siedzibę jeszcze przed realizacją zysków, pierwotny kraj rezydencji może stracić prawo do ich opodatkowania. Stąd pomysł opodatkowania narosłych, ale jeszcze niezrealizowanych zysków.
Exit tax w Dyrektywie 2016/1164
Podstawą wprowadzenia exit tax do polskiego prawa jest Dyrektywa 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r., ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Zgodnie treścią art. 5 Dyrektywy 2016/1164 exit tax znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy:
- podatnik przenosi aktywa ze swojej siedziby głównej do stałego zakładu w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, o ile państwo członkowskie siedziby głównej nie ma już prawa do opodatkowania przenoszonych aktywów ze względu na przeniesienie;
- podatnik przenosi aktywa ze swojego stałego zakładu w państwie członkowskim do swojej siedziby głównej lub innego stałego zakładu w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, o ile państwo członkowskie stałego zakładu nie ma już prawa do opodatkowania przenoszonych aktywów ze względu na przeniesienie;
- podatnik przenosi swoją rezydencję podatkową do innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, z wyłączeniem aktywów, które pozostają faktycznie powiązane ze stałym zakładem w pierwszym państwie członkowskim;
- podatnik przenosi działalność gospodarczą prowadzoną przez swój stały zakład z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego lub do państwa trzeciego, o ile państwo członkowskie stałego zakładu nie ma już prawa do opodatkowania przenoszonych aktywów ze względu na przeniesienie.
Co z transgranicznymi fuzjami spółek?
Zgodnie z postanowieniami Dyrektywy2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego – transgraniczne fuzje powinny być neutralne podatkowo dla podmiotów biorących w nim udział.
Stanowisko to było wielokrotnie potwierdzane przez polskie organy podatkowe. Ponadto, Dyrektywy wiążą Państwa członkowskie co do celu, co oznacza że Polska poprzez wprowadzenie przepisów exit tax nie może naruszyć dyrektywy 2009/133/WE. W rezultacie, transgraniczne fuzje przeprowadzone na podstawie przepisów Państw Członkowskich oraz Dyrektywa 2017/113] z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek najprawdopodobniej pozostaną neutralne podatkowo.
Kiedy możemy spodziewać się ustawy
Zgodnie z Dyrektywą 2016/1164 państwa członkowskie do dnia 31 grudnia 2019 r. przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 5 Dyrektywy.
Wprowadzenia exit tax możemy się więc spodziewać najpóźniej do końca 2019 r. Jeśli Polska nie wprowadzi przepisów do tego czasu, Dyrektywa 2016/1164 będzie stosowana bezpośrednio.
Źródła:
Dyrektywa 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U.UE.L.2016.193.1 z dnia 2016.07.19)
Dyrektywa 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (Dz.U.UE.L.2009.310.34 z dnia 2009.11.25)
Dyrektywa 2017/1132[1] z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie niektórych aspektów prawa spółek (tekst jednolity) Dz.U.UE.L.2017.169.46 z dnia 2017.06.30
Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w warszawie z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. IPPB5/4510-1037/15-3/AK
Masz pytania dotyczące rachunkowości lub prawa podatkowego?
Potrzebujesz pomocy prawnej?
Wypełnij formularz kontaktowy
i skontaktuj się z nami