Odpis pisma procesowego zawierający rozszerzenie powództwa nie podlega bezpośredniemu doręczeniu między profesjonalnymi pełnomocnikami

Sąd Najwyższy dnia 21 stycznia 2016 r. podjął uchwałę, w której stwierdził, że odpis pisma procesowego zawierający rozszerzenie powództwa nie podlega doręczeniu bezpośredniemu na podstawie art. 132 § 1 KPC. Pismo to składać należy z odpisem dla strony przeciwnej do sądu i podlega ono doręczeniu przez sąd. Strona nie może jednak ponieść ujemnych konsekwencji naruszenia powołanego przepisu, jeśli jej przeciwnik ma możliwość zapoznania się z odpisem pisma.

W rezultacie ilościowej lub jakościowej zmiany powództwa następuje wprowadzenie do procesu – obok istniejącego już roszczenia – roszczenia dalszego, które w ogóle lub w pewnym zakresie nie było dotąd przedmiotem sporu. Pismo procesowe zawierające nowe żądanie jest więc w istocie pozwem, a kontrola sądu ma zakres szerszy niż w przypadku innych pism procesowych.
Skutki, jakie ustawa wiąże z doręczeniem pozwu (192 KPC), rozpoczynają się z chwilą doręczenia pozwanemu pisma zawierającego zmianę i odpowiadającego wymaganiom pozwu (193 § 3 in fine KPC). Przepis ten chroni pozwanego przed koniecznością podjęcia obrony, jeżeli pismo nie spełnia wymagań pozwu. Doręczenie pisma następuje zatem po dokonaniu kontroli formalnej przez sąd.

Doręczenie pisma bezpośrednio powodowałoby sytuację, w której pozwany nie wiedziałby, czy pismo wywarło skutek zawisłości sporu i czy jest potrzeba zajęcia merytorycznego stanowiska w sprawie oraz podjęcia czynności procesowych.

Uzupełnienie braków formalnych może ponadto rozciągnąć się w czasie, a w razie zwrotu pozwu pozwany może ponieść koszty czynności związanych z podjęciem obrony bez możliwości ich zwrotu.
Na kanwie zagadnienia prawnego analizowanego przez SN orzekał SA w Poznaniu. Wyrokiem z dnia 12 października 2017 r. oddalił apelację pozwanego, uznając, że choć doręczenie pisma powoda nastąpiło nie w pełni prawidłowo – pismo procesowe pełnomocnika powoda zostało bowiem doręczone bezpośrednio pełnomocnikowi pozwanego, jak również jednocześnie przesłał on egzemplarz pisma do sądu wraz z potwierdzeniem doręczenia jego odpisu pełnomocnikowi pozwanego i dołączył odpis pisma dla pozwanego, to jednak okoliczność ta, stanowiąca uchybienie proceduralne, nie wpłynęła na zmianę wyroku.
Pełnomocnik pozwanego w omawianym stanie faktycznym nie podjął próby udowodnienia, że wadliwe doręczenie pisma uniemożliwiło mu podjęcie obrony przed stanowiskiem powoda, co wydaje się jednak co do zasady możliwe do przeprowadzenia.

Jeżeli potrzebujesz profesjonalnej obsługi prawnej w zakresie reprezentowania i występowania w Twoim imieniu przed sądami i organami administracji, skontaktuj się z Kancelarią.

Źródła:

Kodeks postępowania cywilnego z dnia 17 listopada 1964 r. (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1822 ze zm.)
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. akt: III CZP 95/15, Lex nr 1966365
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 12 października 2017 r., sygn. akt: I ACa 397/17, Lex nr 2396211 

Masz pytania dotyczące rachunkowości lub prawa podatkowego?
Potrzebujesz pomocy prawnej?

Wypełnij formularz kontaktowy

i skontaktuj się z nami

    Jaka usługa Cię interesuje?
    Jak możemy się z tobą skontaktować?

    Powiązane wpisy

    Diament Forbesa 2024 dla GLC

    GLC z tytułem Diament Forbesa 2024 🙌🏻🎉 Trzeci już raz znaleźliśmy się w gronie laureatów Diamentów Forbesa, czyli firm rozwijających...

    Cześć wiosno, czyli tradycyjne śniadanie na pierwszy dzień wiosny!

    Po długich miesiącach zimowej szarugi nadeszła wreszcie pora na odświeżenie i nowe początki. 21 marca przywitaliśmy wiosnę zgodnie z tradycją:...

    Automatyzacja procesów księgowych

    Prowadzenie ksiąg rachunkowych na przestrzenni ostatnich lat przeżywa swojego rodzaju rewolucję. Księgowość to już nie tylko wyliczanie podatków, ale także...